Logboek

Pleuntsje (6 maanden oud) zwemt. Ze volgt mama Toet en oma Meiske sinds vandaag zonder aarzelen het water in. Lekker met die warmte! Ze mag nog wel wat aan haar techniek werken (geluid aan). Voorlopig noemen we haar maar Plontsje

Ik had de rozen niet gesnoeid zodat de vogels de rozenbottels konden eten maar die believen ze niet. Toet en Pleuntsje hebben ze nu ontdekt en ze vinden ze lekker!
Gekke beesten

Het wurm kan zwemmen, al was het dan niet gepland. Pleuntsje (12 weken) misrekende zich bij een speelse sprong, viel in de sloot en ging prompt kopje onder. Daarna zwom ze niet meteen terug naar de kant. Tegen de tijd dat ik mijn telefoon had gepakt (ze luisterde toch niet naar mijn roepen) had ze er al een aantal meters op zitten. Heeft ze de zwem-genen van haar moeder?

Zaterdagmorgen kom ik beneden.
Man: Er ligt een worstenbroodje voor je.
Ik: Lekker! Waar?
Man: Op het aanrecht.
Ik kijk op het aanrecht: Nee, daar ligt'ie niet.
Man: In de koelkast dan.
Ik kijk in de koelkast: Nee, daar ligt'ie niet.
Man: In de la?
Ik kijk in de la: Nee, daar ligt'ie niet.
Man: ... Eh, ik ben daarnet wel even weg geweest ...
Tegelijk kijken we automatisch naar de hondenmand, waar een leeg plastic zakje onze vermoedens bevestigt. Meiske ligt er  - vanzelfsprekend volkomen onschuldig kijkend - naast!
Ik: Hoeveel zaten er nog in?
Man: Nog 5 of 6 ...

Je snapt dat ze van mij geen ontbijt meer heeft gekregen. Vond ze niet eens erg.

En dan kom je op de fokkersdag een van je pups tegen. De herkenning is er nog steeds en daar word je als fokker gewoon stikgelukkig van! Zet dat "pup" trouwens maar tussen aanhalingstekens, want Floortje is inmiddels ruim 8,5 en zelf al oma van een nest dat daar ook aanwezig was. Allemaal nakomelingen van mijn Marre, die stuk voor stuk het leven van hun gezinnen enorm verrijken. Moeilijk om te omschrijven wat dat besef met je doet. Best een beetje onder de indruk, op een heel mooie manier. En een tikje emotioneel, dat ook
Fokken kan zó mooi zijn ...